Anatomia litery

Anatomia litery

26 lut 2024

26 lut 2024

Typografia

Typografia

Anatomia litery
  1. Wysokość średnia, zwana jest wysokością X.

  2. Na linii bazowej są ułożone wszystkie litery z wyjątkiem niektórych rodzajów krojów pisma, np. script. Font zwiększa się w oparciu o linię bazową.

  3. Linia środkowa to linia, która dzieli wysokość litery na dwie równe części, a jej położenie zależy od kroju pisma.

  4. Wielkość całościowa pisma. Wyrażana jest w punktach typograficznych.

  5. Szeryfy to dekoracyjne zakończenia liter, które ułatwiają czytanie dużych bloków tekstu. Zmniejszają prawdopodobieństwo sakkad regresywnych, czyli cofania się podczas czytania.

  6. Oś pochylenia to kierunek pochylenia pióra podczas pisania litery.

  7. To część minuskuły, czyli małej litery, która sięga powyżej linii środkowej pisma, np. f, k, l, t.

  8. Oko to pusta przestrzeń wewnątrz litery. Oko zamknięte występuje w literach: p, o, a, R. Oko otwarte w literach: c, G, U.

  9. To część minuskuły, czyli małej litery, która sięga poniżej linii bazowej pisma, np. g, j, p.

  10. Ligatura połączenie dwóch lub więcej liter w całość.

  11. Trzon to najdłuższy element konstrukcyjny litery.

  12. Brzuszek to zaokrąglona część litery.

  13. Zwieńczenie to zakończenie kreski pozbawione szeryfu. W kroju bezszeryfowym każda kreska zakańcza się zwieńczeniem.

  14. Kerning, czyli odległość pomiędzy pojedynczymi literami. Nie mylić z trackingiem. Tracking zmienia odległość pomiedzy wszystkimi znakami, również tymi niedrukowalnymi.